ابو سعیدابوالخیر با جمعی ازاصحاب ازکنار روستایی می گذشتند. مردی مقنی مشغــــــــــول خالی کردن چاه مستراح بود اصحاب از بوی تعفن کثافات دماغ خودرا گرفتند و به سرعت از آن محل گذشتند ولی مشاهده کردند شیخ نیامد.
چون نظر کردند دیدند شیخ با حالت تفکر کنار کثافات ایستاده. فریاد زدند: استاد بیا. فرمـــود :میآیم و سوی اصحاب روان شد. ایشان گفتند: ای راهنما برای چه کنار کثــافــــــا ت ایستادی؟
فرمود: چون شما دماغ خود گرفته وبه سرعت خود افزودید صدایی ازکثافات و فضولات برخاست کة:هان ای روندگان ! دیروزگذشته ماباحالتی طیب و طاهر ورنگ وبویی بسیارعالی برسربازار به صورت سبزیجات / میوه جات / حبوبات و انواع خوردنی ونوشیدنی و پوشاک و ... قرار داشتیم و شما انسانها به خاطر به دســـــــت آوردن ما برسر و روی یکدیگر زده وبه انواع حیله ها / خیانت و جنایت متوسل می گشتید و هر عمل بد چون قتل /غارت/ ظلم و... مرتکب شده و از هیـــــــچ
گناهی خودداری نمی کردید و چون مارا به دست آوردید و خوردید مابر اثر چندساعت همنشینی باشما به این حال تبدیل شده وبه این سیه روزی افتادیم. به جای اینکه ما ازشما فرارکنیم شمایی که باعث این تیره بختی برای ماشدید از ما فرار می کنید.اف برشما.
من کنارکثافات ایستاده وبه پند ونصیحت آنان گوش فراداده تاشاید عبرتی ازآنان بگیرم.
" شرح جامع مصباح الشریعه و مفتاح الحقیقه "
